DANS L’EAU

Jan Boele est obligé de se marier avec Tale Siepers, qui a un enfant de lui. Mais Jan n'éprouve pas d'amour pour elle. Il aime Poezeke, la fille d'un paysan riche.

Tandis que tout le monde se prépare pour le mariage, Jan a la tête ailleurs. Arrive alors le jour du mariage. Quand la mariée arrive chez lui, Jan refuse de se lever. Finalement, il se laisse convaincre par un ami.

Le mariage est célébré. Puis on passe à la fête. Tout le monde s'amuse, excepté Jan, qui ne cesse de penser à Poezeke. Il quitte la fête mais Tale le rejoint et s'accroche à lui. Ils se dirigent vers l'Escaut. Jan marche dans l'eau, mais Tale ne le lâche pas. Ils se noient ...

LA MORT D’UN PAYSAN

Nand - un paysan flamand - est a l'article de la mort et passe en revue son existence. Pendant toute sa vie, il a travaillé et mangé en accord avec les saisons.

Il se reporte également à sa jeunesse et voit sa première rencontre avec sa femme, la belle Wanne, qui lui a donné de beaux enfants et qui est maintenant décédée. Ces beaux souvenirs montrent qu'après tout sa vie n'était pas aussi vide qu'il ne le croyait. Il meurt le sourire sur les lèvres.

IN ‘T WATER

Jan Boele moet van de pastoor trouwen met Tale Siepers die een kind van hem heeft. Jan bemint Tale niet. Hij bemint Poezeke, een rijke boerendochter. Hij ziet op tegen zijn huwelijk, terwijl iedereen voorbereidingen hiervoor treft.

Uiteindelijk breekt de huwelijksdag aan. Wanneer de bruid bij hem aankomt, weigert hij op te staan. Zijn vriend kan hem toch overtuigen om zich voor de bruiloft klaar te maken. Het huwelijk wordt voltrokken. Daarna volgt het bruiloftsmaal dat door iedereen met veel vreugde wordt bijgewoond, behalve door Jan. Hij denkt aan Poezeke.

Hij verlaat het feest maar wordt achternagelopen door Tale, die zich aan hem vastklampt. Het paar gaat langs de oever van de Schelde. Jan gaat het water in en Tale houdt zich aan hem vast. Beide verdrinken ...

DE BOER DIE STERFT

Nand, een Vlaamse boer, blikt tijdens zijn doodsstrijd terug op zijn leven, dat voornamelijk bestond uit werken en eten, volgens het ritme van de seizoenen.

Hij ziet zijn jeugd terug toen hij Wanne, zijn mooie vrouw, leerde kennen, die hem mooie kinderen gaf en nu dood is. Hij ziet ook zijn moeder weer. Door deze mooie herinneringen beseft Nand dat zijn leven niet zo leeg was als hij dacht. Hij sterft met de glimlach op de lippen.