française (son synchrone) met of zonder Nederlandse ondertitels
production-productie:
MBC Productions ( Paris), CinéTé
réalisation-realisatie:
Luc Monheim
scénario-scenario:
Luc Monheim
images-beeld:
Mario Barroso
musique-muziek:
Rachid Bahri
interprétation-vertolking:
Philippe Léotard, Frédérique Hender, Magali Noël, Georges Géret, Fabrice Eberhard, Jean-Pierre Sentier, Jean Lescot, Larrio Ekson, Raoul De Manez, Bert Struys, Paul ‘s Jongers, Anton Peters
prix-prijzen:
1986 - Prix de la critique au Festival du film français à Grenoble
synopsis
Olivia est une femme qui hante les pensées des clients du cabaret où chaque soir elle danse. Elle en a marre. Marre de son mariage avec Duke qui avec son pote Cicio meurt chaque nuit de visions glauques.
Alors? Solange, sa mère. Exit secours. Toute gosse, elle lui avait été arrachée. Assistance publique et co. Jamais revue depuis. Retour à la case départ. Un village derrière le dépotoir de la grande ville. Une étrange communauté qui tire son existence des ordures amassées, fumantes comme les entrailles d’une civilisation abattue.
Lyautey le patriarche, Vitelli l’imprécateur, Joachim, Cyril, Marucha, Jean-Jean ou La Grenouille ne croient pas en l’avenir. Exil réussi.
Un goût d’enfance. Sa photo trône dans un vieux wagon, icône entretenue, fleurie par la ferveur dévote des habitants. Olivia joue le jeu.
Duke retrouve sa trace. Il doit reconquérir Olivia. Il gagne Solange,la mère, à une autre cause: les avantages financiers que représente le mythe ‘Olivia’. Olivia déesse des dépotoirs. Des visites payantes vers le village sont mises au pied. Duke donne le coup d’envoi pour le grand pélerinage. Olivia, dans un état second, se rappelle les gestes de son striptease. L’hystérie atteint le comble.
Duke wilde saxofonist worden en Olivia danseres. Het enige waar hij nu nog muziek uit haalt zijn flessen alcohol, terwijl zij haar talenten ten toon spreidt op de scène van een stripteasetent. Pijnlijke afdaling van een paar in de betonnen hel van een bodemloze wereldstad.
Olivia, kapot van het langzame rottingsproces van hun liefde, verlaat Duke. Ze beslist terug te gaan naar haar ouders, en vraagt Gerard, de rechter aan wie zij als kind werd toevertrouwd, haar na al die jaren naar huis te brengen.
Zo belandt ze op de vuilnisbelt van haar jeugd waar een heel dorp huist. Ze wordt ontvangen als een koningin, verheerlijkt als de Madonna van het stort, kwetsbaar en ontroerend bespottelijk.
Duke vindt haar weer. Hij wil haar heroveren. Maar haar moeder heeft een ander doel : de financiële opbrengsten van de mythe 'Olivia', de godin van het vuilnisbelt. Er worden betalende bezoeken aan het dorp georganiseerd. Duke wil een grote bedevaart inrichten en plots herinnert Olivia zich de gebaren van haar stiptease. De hysterie bereikt een hoogtepunt.
;void(0);)
;void(0);)
;void(0);)
;void(0);)
;void(0);)
;void(0);)